การสืบทอดพระธรรมวินัยในสมัยพุทธกาล ครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์ชีพอยู่ เป็นแบบการสวดทรงจำของเหล่าสาวกเรียกว่า มุขปาฐะ แม้กระทั่งก่อนพระองค์จะเสด็จขันธปรินิพพาน พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้ทรงตั้งสาวกองค์ใดให้เป็นศาสดาปกครองคณะสงฆ์สืบต่อจากพระองค์เลย แต่ทรงรับสั่งกับพระอานนท์ พุทธอุปัฏฐากว่า ให้พระธรรมวินัย คือคำสั่งสอนเป็นศาสดาแทนพระองค์ต่อไปในภายภาคหน้า หลังพุทธปรินิพพานคำสอนของพระองค์ยังได้สวดทรงจำต่อมาและมีการสังคายนาขึ้น ถึงกระนั้นรูปแบบการสืบทอดก็ยังคงเป็นแบบมุขปาฐะเรื่อยมา กระทั่ง พ.ศ. 400 เศษ ในสมัยพระเจ้าวัฏฏคามินีอภัยแห่งศรีลังกาจึงได้มีการสังคายนาและจารจารึกสืบทอดคำสอนด้วยการจารจารึกลงบนแผ่นใบลานเป็นครั้งแรก ณ อาโลกเลณสถาน มตเลชนบท ประเทศศรีลังกา นี้คือจุดเปลี่ยนรูปแบบการสืบทอดจากมุขปาฐะเข้าสู่ยุคจารจารึก