กิจกรรมบุญตามพุทธประเพณี

การทอดผ้าป่า

การทอดผ้าป่า เป็นพุทธประเพณีในการสั่งสมบุญของพุทธศาสนิกชน โดยมีธรรมเนียมปฏิบัติสืบต่อกันมา มีการจัดเตรียมผ้าไตรจีวร จตุปัจจัยไทยธรรมเป็นบริวารผ้าป่าคล้ายกับการทอดกฐิน เพียงแต่ไม่มีข้อจำกัดด้วยกาลเวลา คือ สามารถทำได้ทุกฤดูกาล ทำได้ตลอดทั้งปี และในแต่ละปี วัดนั้นๆจะจัดให้มีการทอดผ้าป่ากี่ครั้งก็ได้ หรือผู้มีจิตศรัทธาปรารถนาจะทำเมื่อใด ย่อมทำได้ตามกำลังศรัทธา ซึ่งอาจจะผสมผสานหรือผนวกเข้ากับเทศกาลประเพณีประจำท้องถิ่นนั้นๆ แต่สิ่งที่เหมือนกันของการทอดผ้าป่าและการทอดกฐิน คือ เป็นสังฆทาน ไม่เฉพาะเจาะจงถวายแด่พระภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง จึงถือเป็นทานที่มีอานิสงส์มาก ทำให้ผู้ถวายผ้าป่าประสบความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงานเป็นผู้มีสัมมาทิฐิ พบเจอแต่บัณฑิต กัลยาณมิตร มีรูปงาม ผิวพรรณงาม ไม่ขาดแคลนเครื่องนุ่งห่มได้บังเกิดในปฏิรูปเทส ภายใต้ร่มเงาบวรพุทธศาสนา เมื่อละจากโลกมนุษย์แล้ว จะได้ไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์

วันเข้าพรรษา/วันออกพรรษา/วันมหาปวารณา

ปฐมเหตุประเพณีเข้าพรรษา

ปรารภเหตุสมัยพระพุทธองค์ประทับอยู่ ณ กรุงราชคฤห์ ขณะนั้นยังไม่มีการอนุญาตเรื่องจำพรรษา พระภิกษุสงฆ์จึงเที่ยวจาริกไปตลอดฤดูกาลแม้แต่ในฤดูฝน บางครั้งได้เหยียบย่ำข้าวกล้าในนาของชาวเมืองจนเสียหาย ประชาชนจึงพากันติเตียน พระพุทธองค์จึงทรงบัญญัติให้พระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่จำพรรษา 3 เดือน นับตั้งแต่แรม 1 ค่ำเดือน 8 จนถึงกลางเดือน 11 ห้ามมิให้ไปพักค้าง ณ ที่อื่น ยกเว้นมีเหตุจำเป็น

วันเข้าพรรษา

วันเข้าพรรษา ถือกันว่าเป็นวันพิเศษในพระพุทธศาสนา พุทธศาสนิกชนขะมักเขม้นเข้มข้นในการทำบุญกุศลยิ่งกว่าช่วงปกติ บางท่านรักษาศีลอุโบสถตลอด 3 เดือน บางท่านไปวัดฟังเทศน์ตลอด 3 เดือน บางท่านตั้งใจงดเว้นบาปทั้งปวงตลอดช่วงเข้าพรรษา ส่วนพระภิกษุอยู่จำพรรษา บำเพ็ญสมณธรรมให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ในวันเข้าพรรษาจะประชุมพร้อมกันในพระอุโบสถ ไหว้พระ สวดมนต์ ทำพิธีเข้าพรรษาแล้วขอขมาต่อกันและกัน ครั้นวันถัดไปก็เอาดอกไม้ ธูป เทียน เครื่องจตุปัจจัยไทยธรรม ไปกราบขอขมาพระเถรานุเถระต่างวัด อันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติแสดงความอ่อนน้อมพระผู้น้อยถึงพระผู้ใหญ่ ฝากเนื้อฝากตัวอบรมสั่งสอน แสดงถึงความกลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียวกันของพุทธบุตร

วันออกพรรษา

วันพระขึ้น 15ค่ำ เดือน 11 เป็นวันสิ้นสุดระยะเวลาการจำพรรษา 3 เดือนของพระภิกษุสงฆ์ ในวันนี้คณะพระภิกษุสงฆ์ของศูนย์พุทธศาสตร์ศึกษา DCI ร่วมทำพิธีมหาปวารณา เปิดโอกาสให้พระภิกษุกล่าวตักเตือนกันได้ เป็นการชี้ขุมทรัพย์จากเพื่อนสหธรรมิก ทราบข้อบกพร่องของตน จะได้รีบปรับปรุงแก้ไขและยังเปิดโอกาสให้ซักถามข้อสงสัยซึ่งกันและกันด้วย ทั้งยังถือเอาโอกาสในวันนี้ตั้งความปรารถนาที่จะพัฒนาตนให้ยิ่งยวด อันจะนำมาซึ่งความสมัครสมานสามัคคีและความผาสุกเกิดแก่หมู่สงฆ์สืบไป

การบรรพชาและอุปสมบท

การได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นว่ายาก การได้เกิดเป็นบุรุษเพศ และพบพระพุทธศาสนานั้นยิ่งยากกว่า ต้องเป็นผู้มีบุญญาบารมีมาก และหากบุรุษนั้นเกิดจิตศรัทธาในการอุปสมบทเพื่อศึกษาหาความจริงของชีวิต ลิขิตเป้าหมายมุ่งสู่หนทางพระนิพพานก็ยากยิ่ง ประหนึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าครั้นเสวยพระชาติเป็นพระโพธิสัตว์ แม้บางชาติจะพลัดไปสู่อบายบ้าง ไม่พบพระพุทธศาสนาบ้าง แต่เมื่อบุญบารมีดลใจให้ได้พบ ประสบกับวาสนา ก็ได้ดำเนินสู่มรรคาที่ถูกต้อง

ด้วยเหตุแห่งความยากเหล่านี้ เมื่อวาระแห่งการอุปสมบทของกุลบุตรบ้านใดบ้านหนึ่ง หมู่ชาวบ้านผู้เลื่อมใสศรัทธาต่างจะแห่แหนกันมาเป็นสามัคคีธรรม ร่วมใจนำเรี่ยวแรงกำลังทั้งกายและใจ สนับสนุนให้งานบวชของกุลบุตรผู้นั้นดำเนินไปอย่างเรียบร้อย สมใจ ปลื้มใจ เป็นศาสทายาทอย่างสมบูรณ์

ศูนย์พุทธศาสตร์ศึกษา DCI มีโครงการบรรพชาอุปสมบทเป็นประจำทุกปี นัยยะหนึ่งก็เพื่อเป็นสัญญะสื่อให้เห็นถึงความยากของการอุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ประการต่อมาก็เพื่อเป็นผู้ร่วมเชิดชูและให้กำลังใจผู้อุปสมบทให้ดำเนินไปสู่หนทางแห่งมรรคาได้อย่างเต็มที่ด้วยการสนับสนุนปัจจัย 4 ที่จำเป็นแก่การดำรงเพศสมณะ ให้ท่านผู้อุปสมบทเหล่านี้ ปลอดกังวลจากปลิโพธทั้งทางกายและทางใจ ได้ใช้ชีวิตในเพศสมณะด้วยความสัปปายะ ให้การศึกษาทั้งปริยัติและปฏิบัติ ส่งผลต่อปฏิเวธอย่างดี และยังเพื่อประโยชน์ต่อการเป็นอายุพระพุทธศาสนาเพื่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้ยั่งยืนต่อไปตราบนิจนิรันดร์